نماز از مهمترین و ممتازترین فروع دینِ سعادت بخش اسلام و بهترین راهِ ارتباطِ انسان با خداوند متعال است که اهمیت و جایگاه ویژه ی آن بر کسی پوشیده نیست . نماز معراج مومن، ستون دین ، بازدارنده از فحشا و زشتی هاست . نماز معیار تمام اعمال مسلمانان است. اگر نماز در محضر الهی قبول شود سایر اعمال انسان نیز پذیرفته خواهد شد و گرنه همه ی اعمال انسان، باطل و بی ارزش خواهد بود . در قرآن مجید و روایات و احادیث معصومین (علیهم السلام) به قدری نسبت به نماز سفارش و توصیه شده که گویا اسلام فقط در نماز خلاصه شده است . در قرآن کریم حدود صد مورد از کلمه «صلوه» و مشتقات آن سخن گفته شده است . امّا فلسفه ی اقامه ی نماز چیست ؟فلسفه ی اقامه ی نماز دور شدن از گرداب فحشا و منکرات است . چنانچه خداوند در قرآن می فرماید : «وَ اَقِم الصَلوهَ اِنَّ الصَّلوه تَنهی عَنِ الفحشاء و المُنکر ، نماز را به پای دار  به درستی نماز انسان را از فحشا و منکر باز می دارد .«سوره عنکبوت آیه 45»             در اسلام تمام عبادت ها به جز نماز در شرایط خاص رفع تکلیف می شود امّا ترک نماز در هیچ حالتی تجویز نشده است و اگر احیاناً فوت شد باید قضا شود. اگر شخص نماز گزار نتواند سر پا نماز بخواند می تواند نشسته بخواند، اگر نشسته نتوانست بخواند ، می تواند دراز کشیده بخواند و اگر هیچ یک از این شرایط برایش فراهم و امکان پذیر نبود با حرکت چشم می تواند نماز بخواند ، منظور این که در هیچ حالتی نماز از مرد ساقط  نمی شود ، حتی نمازهای فوت شده میّت بر ورثه ی او واجب می شود و این همه دلیل بر اهمیّت این فریضه الهی است.در احادیث و روایات و جای جای قرآن از جایگاه رفیع نماز سخن به میان آمده و آثار سوء و عاقبت بد ترک نماز بیان شده است . اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) نیز در سراسر زندگی پربار و برکتشان ، نه تنها در سخن و گفته بلکه در عمل اقامه ی نماز را به مردم گوشزد کرده اند . حضرت امیرالمومنان علی (علیه السلام) دربحبوحه ی جنگ صفّین به نماز ایستاد، وقتی با اعتراض یکی از سپاهیانش روبرو شد، فرمود: « ما با این گروه فاسد بر سر نماز نبرد می کنیم.» حضرت امام حسین (علیه السلام) نیز در روز عاشورا به نماز ایستاد و در اول وقت نماز را به جماعت اقامه کرد تا اهمیت نماز را بر تمام عالمیان بیان و گوشزد نماید . بنده ی ناچیز تصمیم گرفتم پیرامون نماز و جایگاه بلند آن چند سطری بنویسم ، اگر چه سخن پیرامون نماز و جایگاه آن ، بسیار گسترده و فراوان است و از مجال این نوشته بیرون است ولی به قول شاعر :     « آب دریا را اگر نتوان کشید            هم به قدر تشنگی باید چشید»«کاملی باید، در این راه شگرف            تا کند غوّاصی این بحر ژرف»