متأسفانه همراه اول سرخودآوای انتظار را فعال واصلا هم غیر فعال نمی شود برای این کار دوراه را پیشنهاد کردند ولی دوراه برای غیر فعال سازی جواب نمیدهد ولی راه سومی هم وجود دارد که جواب می دهد آن هم #111*را شماره گیری کنید وبعد به قسمت خدمات اصلی وبعد به قسمت آوای انتضار وغیر فعال سازی بروید مطمئن باشید عمل می کند
1- دوره ای بر حوزه های ما گذش که عملاً دور بودند از سیاست عده ای موافق جدا بودن دین از سیاست بودند وعده ای هم که راضی نبودند رزیم اجازه نمی داد
تعداد زیادی از دوره های قدیم می گفتند که روز نامه خواندن جرم است وقتی می خواستند که یک رو حانی را از چشم بیندازند می گفتند که این روحانی سیاسی است از خدمات امام این بود که آمد این طرز تفکر را از میان بر داشت
2- مسئله استقلال حوزه ها افتخار شیعه بوده است وخواهد بود مقام معظم رهبری:از ویژگی های عالم تشخیص مغالطه از برهان است بعضی ها فکر می کنند که استقلال جدای حوزه با دولت ودیواری بین آن ها است، استقلال به این معنا است: در شهریه ها در برنامه ها خودشان بر نامه ریزی می کنند،استقلال حوزه به معنای قهر بودن با دولت نیست.
3- نباید درس را فدای سیاست کرد.اصل در حوزه های غلمیه دس است.
4-آشنایی با مسائل سیاسی یک مقوله است ودانش مسائل سیاسی مقوله دیگر است.
همه تون فقط وقتتون رو دارین تلف می کنین وبلاگ که جای حرف های الکی نیست وبلاگ جای تبادل نظر ها است وجای بحث های علمی است.نه جای حرف های بیخود!!!!!
در شهر بیت المقدس دو مسجد در کنار هم جلب توجه می کند: 1- مسجدالاقصی 2-مسجد قبه الصخره مسجدالاقصی دومین مسجد ساخته شده پس از مسجدالحرام است. این مسجد توسط سلیمان نبی (ع) در بیت المقدس ساخته شد. پس از فوت حضرت سلیمان و پایان حکومت نوادگان او بر فلسطین، این مسجد به مرور زمان تخریب شد تا اینکه در زمان خلیفه دوم به دستور او این مسجد تجدید بنا گشت. مسجد قبه الصخره بر فراز صخره ای بنا شده که پیامبر اکرم قبل از معراج به آسمان بر آن جلوس فرموده بودند. متاسفانه این مسجد به عنوان مسجد الاقصی به جهانیان (حتی مسلمانان) معرفی شده است در حالیکه مسجدالاقصی با گنبدی خاکستری (همانند آنچه در تصویر مشاهده می شود) در چند کیلومتری مسجد قبه الصخره قرار دارد. اسرائیل هم اکنون در حال ساختن معبدی یهودی در این مسجد به صورت مخفیانه است تا پس از ساختن آن با تخریب مسجدالاقصی واقعی و ساختن معبدی بر روی خرابه های آن خود را برای ظهور مسیح (منجی آخرالزمان یهودیان) آماده سازد و هم اکنون نیز اذهان مسلمانان را به مسجد قبه الصخره به عنوان مسجدالاقصی منحرف کرده است. مسجد الاقصی مسجد قبه الصخره
دستور العمل زیر براى ترک گناه مفید است.
1- ترک زمینه گناه: این خود زیرمجموعهاى دارد که مهمترین آن عبارت از است:
- کنترل چشم: دقیقا باید مواظب چشم خود بود که مبادا به نامحرم و کلًا هر آنچه که شهوتانگیز است، نگاه شود. عن الصادق (ع): «النظر سهم من سهام ابلیس مسموم و کم من نظرة اورثت حسرة طویله نظر دوختن تیرى مسموم از تیرهاى ابلیس است و چه بسا نگاهى که حسرت درازمدتى را (در دل) به ارث بگذارد»،(1)
تا حد امکان انسان از حضور در مجالس مختلط یا برخورد با نامحرم پرهیز نماید.
- کنترل گوش: باید از شنیدنىهایى که ممکن است به حرام منجر شوند و زمینهساز حرام هستند پرهیز شود. مانند نوار موسیقى، صداى شهوتانگیز نامحرم و.
- ترک مصاحبت با دوستان ناباب: دوستانى که باعث مىشوند انسان مزه گناه را مزمزه کند، در واقع دشمن هستند و باید از آنها پرهیز کرد.
از امام سجاد (ع) نقل شده: «النهى عن مصاحبة خمسة و محادثتهم و مرافقتهم فى طریق و هم الکذاب والفاسق والبخیل والاحمق والقاطع لرحمه حضرت از همراهى و سخن گفتن و رفیق بودن با پنج کس را نهى فرموده: کذاب، گناهکار، بخیل، احمق و کسى که قطع رحم کرده است»،(2)
البته اینها از مهمترین زمینههاى گناه هستند که باید ترک شوند ولى کلًا هر چیزى که زمینه گناه را فراهم مىکندباید ترک شود.
2- ترک فکر گناه: ترک زمینه گناه سهم به سزایى در ترک فکر گناه دارد ازاینرو هر چه بیشتر و دقیقتر زمینه گناه ترک شود فکر گناه کمتر به سراغ انسان مىآید. این فکر گناه است که شوق در انسان ایجاد مىنماید و بعد از شوق ارادهى عمل سپس خود گناه محقق مىشود، مسلما تا اراده و شوق و میل نسبت به کارى نباشد انسان مرتکب آن کار نمىگردد.
3- اشتغال به برنامه شبانهروزى: حتما باید شبانهروز خود را با برنامهریزى صحیح و متناسب وضع روحى و جسمى خود پر کنید و هیچ ساعت بیکارى نداشته باشید تا نفس شما را مشغول کند. در اوقات بیکارى وسوسههاى نفس و شیطان به سراغ انسان مىآید و او را به فکر گناه و سپس به خود گناه مىکشاند قال امیرالمؤمنین على (ع): «ان هذه النفس لامارة بالسوء، فمن اهملها، جمحت به الى المآثم براستى و حقیقت که این نفس (انسانى) پیوسته و مرتب به بدى امر مىکند در نتیجه هر کس آن را به خود واگذارد (و به کارى نگمارد) نفس او را به سمت گناهان مىکشاند»،(3)
4- روزه گرفتن: روزه گرفتن قواى حیوانى و شهوانى انسان را تضعیف مىکند اگر قواى شهوانى ضعیف گشت قهرا فکر گناه هم کمرنگ مىشود. عن ابى جعفر (ع) قال: «اذا شبع البطن طغى هرگاه شکم پر شود طغیان مىکند،(4)
مفهومش این است اگر شکم بر نشود طغیان نمىکند و بهترین قسم جوع و گرسنگى همان روزه گرفتن است.
تذکر این نکته بسیار ضرورى است که اولًا: روزه نباید براى بدن ضررى داشته باشد وگرنه شرعا حرام است. ثانیا: براى کارهاى روزمره مخل نباشد. ثالثا: اگر نه مضر بود ونه مخل فقط روزهاى دوشنبه و پنجشنبه باشد نه بیشتر ولى در هر صورت اگر براى روزه گرفتن عذرى است مورد بعدى یعنى ورزش دو برابر شود.
5- ورزش: هر روز ورزش لازم است البته آن ورزشهایى باشد که براى بدن ضررى ندارد مثل نرم دویدن و نرم طناب زدن و انجام حرکتهاى کششى و اگر براى روزه گرفتن عذرى هست زمان ورزشى دوبرابر شود مثلًا از بیست دقیقه به چهل دقیقه افزایش یابد.
6- فکر در مرگ: این یکى دیگر از چیزهاى بسیار مفید است که فکر گناه را یا از بین مىبرد و یا کم مىکند که این به شدت و ضعف فرو رفتن در فکر مرگ بستگى دارد اگر انسان با این واقعیت انس بگیرد و مردن را باور دل سازد نقشى سازنده و بالا برنده دارد. قال امیرالمؤمنین على (ع): «اذکروا هادم اللذات و منغص الشهوات و داعى الشتات یاد کنید (مرگ را) درهم کوبنده لذات را و تیره و تلخ کننده شهوات را و دعوت کننده جدایىها را»،(5)
یاد مرگ دل را از تعلق به شهوات جدا مىسازد و انسان را از گناه و فکر گناه باز مىدارد آنچه که بسیار مهم است این است که اولًا این فکر هر روز و مستدام باشد اگر شبانهروزى نیمساعت باشد کافى است ثانیا در مکان خلوتى باشد مخصوصا اگر آن مکان خلوت خود محیط قبرستان باشد به هر گونه که این
فکر در مرگ با جان عجین شود و باور دل گردد بسیار مطلوب است مثلًا یکى از کیفیتهاى فکر در مرگ را یکى از بزرگان چنین مىفرمود: تمام خاطرات تلخ و شیرین گذشته را در حد امکان مثل یک فیلم از ذهن بگذراند و به خود بباوراند که همه اینها گذشت و چند روز باقى مانده عمر هم مىگذرد لحظات جان دادن، وقتى که خویشان و نزدیکان را رها مىسازد و از تمام تلخ و شیرینىها وداع مىکند و همه و همه را به خوبى تأمل کند تا دل بلرزند و چشم بگرید.
سخن آخر این است که این دستورات وقتى نتیجه مىبخشد که هر چه دقیقتر به آن عمل شود زمان نتیجه آن بستگى به شرایط و خصوصیات افراد دارد، ازاینرو پىگیر زمان نتیجه نباید بود فقط هم و غمّ صرف عمل به دستورات شود.
کتب زیر سفارش مىشود:
1- نردبان آسمان (دروس اخلاق حضرت آیت الله بهاءالدینى)، تدوین و ویرایش: اکبر اسدى.
2- سلوک معنوى، تدوین و ویرایش: آقاى اکبر اسدى.
3- خودشناسى براى خودسازى، محمد تقى مصباح یزدى.
معناى مطالعه این کتب عمل کردن به آن از آغاز تا پایان نیست بلکه براى عمل به دستورالعملهاى اخلاقى ترتیبى لازم است که باید با علماى بزرگ اخلاق یا همین نهاد نمایندگى مشورت شود.
پىنوشت
(1)) سفینةالبحار، شیخ عباسى قمى، ماده نظر (.
(2)) همان، ماده صحب (.
(3)) الغرر والدرر، باب النفس به نقل از سرالاسراء، استاد على سعادتپرور، ج 1، ص 544، ح 4).
(4)) المحجةالبیضاء، ملا محسن فیض کاشانى، ج 5، ص 150).
(5)) الغرر والدرر، باب الموت، به نقل از سرالاسراء، استاد على سعادتپرور، ج 2، ص 159).
